GÜLÜZARA

Sessizce gitmeni istemiyorum bu şehirden
gidişinle bomboş kalır sonra buraları
imge avcıları eli boş döner her seferden
sensiz geçen tekdüze zamanın hesabı
tutulmaz olur hayatın içine iyice girmişken
sonra kabuk tutar her yara gibi bu da
izleri silinmez olur dildeki her heceden
kışın sıcak iklimlerin özlemi sen
yazın serin bir geceden gelen hayalin
işte böyle geçer sensiz zamanın devranı
ruhumu senden ayırmaya çalıştım olmadı
şimdi bir sitar melodisinin yanık uçları
notaları kovalayan virtüözün hayali kamçıları
renklerin sözlere sığmayan kaygıları
hepsi ama hepsi yığıldılar sınırlarıma
ZAmAN tanrısı ile ilk kavgamız da değil bu
pan daha ölmemiş panik yayılmamıştı
ezeli kavganın son silahsız serdarı,
ebedi zaferin göçmen ruhlu berduşu
harcanan imgelerin hesabını soran
yazılmamışların koruyucusu
beklenen zamanın vaadedilmiş hıyarı
vaadedilmemişlerin uydurukçusu
kamil sarhoş, bedevi misafir
işte kim olacak ben oğlu ben kafir!
dile gelsede gelmeyenleri aramaya
bulunmayanları sormaya ve bir yürek çarpıntısına
evrenleri harcamaya hazır
gürzü gülden yapılma cahil
seni sevmeye devam edicek
hem yerde hem gökte sığıntı
bu kalemağası ,renk cambazı
seni özlemle sarmalayıp
yüreğinin kapıları ardına kadar açık
hazine odasına senden güller ekecek
ardında bıraktığın küller
savurup benliğimi
Halicin bir köşesinden sana esecek
serin bir rüzgarın renkli kanatları
saçlarını özlemle okşayıp
benden selam getirecek